به گزارش خبرگزاری حوزه، حسینعلی مرادی همرزم شهید چیتسازیان در یکی از خاطرات خود میگوید:
«در یکی از گشتهای اطلاعاتی در جبهه میمک، پشت سر علی آقا (شهید علی چیتسازیان) بودم. ناخواسته پام رفت رو کفش علی آقا و پاشنه پوتین او کنده شد. باید ۱۵ کیلومتر برمیگشتیم تا به مقرمان برسیم. به علی گفتم بیا پوتین من را بپوش؛ ولی نپذیرفت و کل مسیر پر از خار و خشاک و سنگریزه را با یه لنگه پوتین آمد.
به مقر که رسیدیم، چشمم به پاهای زخمی و تاولزده او افتاد، از روی شرم سرم رو پایین انداختم. به من نگاهی کرد و از من تشکر کرد. گفتم: من کف کفش شما رو کندم، تشکر چرا؟ گفت: واسطه توفیق بزرگی شدی. تمام این مسیر برای من روضه یتیمان اباعبدالله (ع) بود و چه لذتی بالاتر از همراهی با اسیران کربلا؟».
سرانجام این فرمانده دلاور سپاه اسلام که از سیمخاردار نفس خود عبور کرده بود، چهارم آذر سال ۱۳۶۶ در حین انجام یک ماموریت گشت شناسایی، به درجه رفیع شهادت نائل آمد؛ شهیدی که معتقد بود: «کسی میتواند از سیمخاردارهای دشمن عبور کند که در سیم خاردارهای نفس خود گیر نکرده باشد».
منبع: خبرگزاری دفاع مقدس
نظر شما